زخم بستر به معنای آسیب و زخمی است که در نتیجه فشار مداوم و طولانی مدت بر روی نقاط خاصی از بدن ایجاد می‌شود. این فشار می‌تواند به دلیل قرار گرفتن بدن در وضعیتی ثابت بر روی سطوح سخت مانند تخت، صندلی یا وسایل دیگر رخ دهد. زخم بستر اغلب در نواحیی از بدن رخ می‌دهد که استخوان‌ها نزدیک به سطح پوست قرار دارند. این نواحی شامل استخوان‌های عقبی، استخوان‌های ستون فقرات، عقب پا و فقرات کمری می‌شود.این خسارت‌ها ممکن است از سطح پوست آغاز شده و به بافت‌های زیرین پیشرفت کند. زخم بستر می‌تواند درجه‌های مختلفی از سطح آسیب داشته باشد، از جمله زخم‌های سطحی که در لایه بیرونی پوست شکل می‌گیرند تا زخم‌های عمیق که تا عمق عضلات و استخوان‌ها پیشرفت کرده و خطر عفونت و تضمین بستری آسیب بزرگتری را به همراه دارند.

زخم بستر در افراد بستری، کسانی که توانایی تحمل فشار را ندارند و کسانی که تحرک محدودی دارند، بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین، پیشگیری، تشخیص و مدیریت صحیح زخم بستر بسیار مهم است تا از عوارض و مشکلات جدی درمانی جلوگیری شود.

راهکارهای پیشگیری و مراقبت از زخم بستر سالمندان :

ارزیابی دوره ای منظم به خصوص در بیماران بستری و کم تحرک

تغییر مداوم وضعیت بیمار :

جابه جایی بیمار حداقل هر دو ساعت به منظور کاهش تماس نواحی در معرض خطر به خصوص نواحی استخوانی و استفاده از تخت ها و تشک های مخصوص

مراقبت دقیق از پوست :

حفظ نظافت خشک بودن پوست و درمان به موقع هر گونه عفونت یا التهاب پوست و استفاده از کرم ها و مرطوب کننده ها برای پیشگیری از خشکی و ترک پوست

تغذیه مناسب :

تامین پروتین کافی ، ویتامین ها A,Cو املاح روی ، آهن و مایعات برای تسریع روند ترمیم و اصلاح سوتغذیه در بیماران سالمند

آموزش توانمندسازی مراقبان وپرستاران:

آموزش روش های صحیح جابه جایی بیماران و مراقبت از پوست و ارتقای دانش درباره شناخت زودهنگام علایم زخم بستر و مداخلات سریع

استفاده از فناویهای نوین :

بکارگیری بیومواد پیشرفته

و توجه ویژه به بیماری های زمینه ای که ممکن است ریسک زخم بستر را افزایش دهد مانند دیابت و مشکل گردش خون